Imię i nazwisko: Nieznane
Pseudonim/przydomek: Szczur
Wiek: Około 35 lat
Płeć: Mężczyzna
Charakter: Nikt nie wie o nim praktycznie nic. Zwą go po prostu
Szczurem. Nie przedstawia się tak, byłoby to zwyczajnie dziwne. Jest to
raczej obelga, ale każda spływa po nim jak woda. Każdego trzeba jakoś
nazywać. W końcu imię ma tylko czysto abstrakcyjny wydźwięk. Czemu więc
nie może być Szczurem, gdy sam nie wie jak się nazywa? Pierwsze, co
rzuca się w oczy to jego sprzeciw na etos i patos. Myśli, co myśli.
Nigdy o tym nie mówi. Ogółem nie mówi zbyt wiele. Można powiedzieć, że
jest konserwatystą uwięzionym we wrogich realiach, które nadzwyczaj
szybko się zmieniają. Samotnik, introwertyk, który gardzi praktycznie
wszystkimi. Jedynymi osobami, które przyjmie od czasu do czasu w swe
objęcia są kurwy.
Rasa: Człowiek
Aparycja: Ci, którzy go widują podejrzewają, że ma około trzydziestu
pięciu lat. Jego niski, schrypnięty, nieprzyjemny dla ucha głos ma
nieznany akcent, co świadczy o tym, że jest przybyszem zza granicy.
Trwałe jest tylko to, co zostaje na zawsze. U niego są to blizny.
Głębokie, wszechobecne szramy zadane bronią, szponami, kłami. Jest ich
tak wiele, że niemożliwym jest, by je zliczyć. Są jego pamiątkami po
życiowych doświadczeniach. Musiał odbyć te lekcje, nie bojąc się o
ślady, które po nich zostaną. Drugim nieodłącznym elementem, który
towarzyszy Szczurowi jest wielki miecz. Zawsze nosi go na plecach. Można
odnieść wrażenie, że skóra wokół rękojeści nabrała rdzawego koloru ode
krwi, którą wycisnął z ciał pokonanych bestii. Ktokolwiek widział go z
mieczem w dłoni wie, że nie można się z nim równać w sztuce walki bronią
sieczną. Jego matowe, szare oczy zdają się być puste, zmęczone życiem,
licznymi doświadczeniami. Są przede wszystkim mądre. Można odnieść
wrażenie, że widzi wszystko, nawet najdrobniejszy szczegół, a nocą
porusza się zwinnie jak kot. Czemu? Nie wiadomo.
Umiejętności:
*Jego miecz jest przedłużeniem jego ręki. Do perfekcji opanował umiejętność władania nim.
* Doskonale tropi. Jeśli złapie czyjś ślad, nie podda się, póki nie dotrze do celu.
* Zna podstawy magii. Raczej praktykuje klasyczną formę walki, ale
niektóre zaklęcia wykorzystuje do pomagania sobie w pewnych sytuacjach.
Historia: Gdybyś dostał w dłonie księgę, w której opisane byłoby jego
życie nie śmiałbyś się. Nie płakałbyś. Skończyłbyś ją, zamknął, odłożył
na półkę i ruszył przed siebie zupełnie odmieniony. Szkoda tylko, że
takiej książki nie ma. Nie ma kto jej spisać – on sam nie pamięta ze
swojego życia niczego.
Krewni: ?
Partner: -
Inne:
• Jedynym towarzyszem jego podróży jest jego wierny wierzchowiec – Tytoń.
Login/email: Oliver277
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz